Jak zostać pszczelarzem od zera? Pasja, która może być zawodem - edukacja, sprzęt, koszty, zarobki i realne życie w pasiece

Praca pszczelarza to przygoda – i w tym przypadku określenie to nie jest przesadą. Emocje gwarantują główne bohaterki przedsięwzięcia – pszczoły. To żywe istoty, które troskliwemu pszczelarzowi odwdzięczają się miodem i innymi produktami. Dobra szkoła pszczelarska znajduje się w Olsztynie. Warto podjąć w niej naukę, by po trzech latach móc rozpocząć pracę w wyuczonym zawodzie i założyć własną pasiekę. By zrealizować taki plan, nie trzeba nigdzie daleko wyjeżdżać, bo przecież Warmia i Mazury to wymarzony teren na taką działalność.

Kluczowe wnioski z artykułu

• Praca pszczelarza to dobry wybór dla osób lubiących przyrodę, kontakt z naturą i żywymi istotami.
• Perspektywy rozwoju w tym zawodzie są bardzo dobre, gdyż zapotrzebowanie indywidualnych konsumentów i przemysłu spożywczego oraz kosmetycznego na miód i inne produkty pszczele rośnie z roku na rok.
• Produkty pasieczne to nie tylko miód, ale także propolis, pyłek pszczeli, pierzga czy wosk. 
• Średni dochód z pasieki, w zależności od jej wielkości i profesjonalnego zaawansowania, wynosi od kilku do kilkunastu tysięcy złotych.

Wybór zawodu to poważna sprawa, więc pytania się mnożą. Zastanawiasz się, jak zostać pszczelarzem? Czy hodowla pszczół jest trudna? Jak założyć pasiekę? Jak hodować pszczoły? Czy praca pszczelarza jest trudna? Ile zarabia pszczelarz? Jaki może być dochód z jednego ula? Dobrze trafiłeś, bo temat: pszczelarstwo – jak zacząć, omawiamy w tym artykule. Aby zostać zawodowym pszczelarzem, najlepiej skończyć odpowiednią szkołę. Idealnym wyborem będzie szkoła branżowa na kierunku pszczelarz. To trzyletnia szkoła dla młodzieży w Olsztynie, po skończeniu której praca w pasiece nie będzie miała przed tobą żadnych tajemnic. Jeżeli odpowiada ci ten kierunek, zapisz się online. To najprostsza metoda. Nauka w szkole jest bezpłatna. Obejmuje zajęcia teoretyczne z przedmiotów ogólnych i zawodowych oraz praktyki zawodowe (w cyklu dwa tygodnie nauki teorii, dwa tygodnie praktyk) i kończy się egzaminem zawodowym. Zastanawiasz się, może nieco na wyrost, a co, jeśli nie zdam egzaminu zawodowego? Czy zmarnuję trzy lata? Nie martw się. Jeśli powinie ci się noga, będziesz mógł zdawać egzamin poprawkowy.

Sezon w pasiece zaczyna się wiosną, kiedy temperatura powietrza osiąga kilkanaście stopni i pszczoły wyruszają na pierwszy oblot. Wkrótce potem pszczelarz wykonuje przegląd stanu pasieki, kontrolując stan uli i dostosowując je do nowego sezonu. Bada też kondycję pszczół po zimie, co obejmuje między innymi dokarmianie potrzebujących tego rodzin. Najważniejszą częścią pracy jest miodobranie. Po sezonie należy przygotować ule i pszczoły do zimowania, ponownie je dokarmiając. Te prace zaczynają się we wrześniu i kończą przed nadejściem pierwszych przymrozków. Zimą zalecane jest, by nie zakłócać pszczołom spokoju, nie wchodzić do pasieki i nie spacerować między ulami. Ważna jest także ochrona uli i pszczół przed głodnymi ptakami, które, zwłaszcza w czasie śnieżnych i mroźnych zim, będą starały się wywabiać pszczoły z uli.

Zakładając pasiekę, trzeba zadbać przede wszystkim o pszczoły i o ule. Minimalna, hobbystyczna liczba uznawana za sensowną to pięć sztuk i kilka rodzin. Chcąc uczynić z pszczelarstwa sposób na życie i główne źródło utrzymania, ich liczbę trzeba zwiększyć do co najmniej kilkudziesięciu. Najpopularniejsze w Polsce są ule typu wielkopolskiego. Rozwijając pasiekę, warto wziąć to pod uwagę, bo najłatwiej kupić do nich pszczoły na odpowiednich ramkach. Ule i pszczoły to jednak tylko podstawa. Lista specjalistycznego sprzętu potrzebnego w pasiece jest długa i obejmuje między innymi:

•  kapelusz i kombinezon pszczelarski;
•  dłuta pasieczne;
•  szczotki pasieczne;
•  podkurzacz;
•  opryskiwacz;
•  transportówkę;
•  kratę odgrodową;
•  zatwór;
•  beleczki międzyramkowe;
•  podkarmiaczkę;
•  widelec i nóż do odsklepiania;
•  wanienkę do odsklepiania;
•  sita do miodu;
•  odstojnik i naczynia na miód;
•  węzę;
•  poławiacz pyłku;
•  przegonki;
•  chwytaki do matek pszczelich;
•  klateczki na matki;
•  sprzęt do znakowania matek;
•  miodarkę (największy wydatek).

Dla laików brzmi to bardziej niż egzotycznie, ale po trzech latach nauki dla każdego adepta pszczelarstwa wszystkie z powyższych nazw będą brzmieć swojsko i znajomo. Ważne jest też, by mieć na terenie pasieki osobne pomieszczenie przeznaczone tylko do przechowywania całego sprzętu, przeprowadzania napraw, wirowania miodu, wytapiania wosku itp. Koszt założenia pasieki od zera, w zależności od skali podejmowanej działalności, waha się od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych.

Niewielką, hobbystyczną pasiekę zazwyczaj zakłada się w miejscu, którym dysponujemy, czyli w ogrodzie obok domu, w sadzie czy na działce pod miastem. To klasyczne pszczelarstwo dla początkujących. Decydując się na postawienie uli, trzeba dostosować swoje plany i marzenia do obowiązujących przepisów, określających między innymi minimalną odległość od ludzkich siedzib. Biorąc to pod uwagę, a także fakt, że minimalna liczba uli, jaką trzeba posiadać, żeby nasza działalność miała jakikolwiek sens, to pięć, widać wyraźnie, że rozwijanie pszczelarskiej pasji w bloku jest niemożliwe. W ostatnich latach pasieki powstają co prawda także w miastach, zakładane przez różne instytucje, ale zlokalizowane są one zazwyczaj wysoko, na dużych dachach. Trudno powiedzieć, ile w tym rzeczywistej pasji pszczelarskiej, a ile chwilowej mody.

Zakładając pasiekę w tradycyjnej lokalizacji, wybiera się miejsca suche, słoneczne, osłonięte od wiatru, zlokalizowane raczej wyżej niż w zagłębieniu terenu, odgrodzone od otwartego terenu np. żywopłotem.

Jeżeli jednak zastanawiasz się, jak zostać pszczelarzem zawodowym, zwróć uwagę na ofertę szkoły branżowej Cosinus w Olsztynie.

Trzyletni cykl nauczania w szkole w Olsztynie obejmuje takie przedmioty zawodowe, jak:

•  język obcy zawodowy;
•  kompetencje personalne i społeczne;
•  prowadzenie gospodarki pasiecznej;
•  prowadzenie produkcji roślinnej;
•  podstawy pszczelarstwa;
•  wykorzystywanie zasobów bazy pożytkowej;
•  prowadzenie chowu dziko żyjących pszczołowatych;
•  BHP;
•  dobieranie metod i środków ochrony roślin zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin.

Pszczelarstwo to jednak nie wszystko, co oferuje Cosinus. Oferta szkoły branżowej jest znacznie szersza, a wśród licznych kierunków kształcenia jest na przykład elektryk – zawód przyszłości. A może zastanawiasz się, jak zostać technikiem handlowcem? Sprawdź propozycje Cosinusa. Pełna oferta edukacyjna znajduje się na stronie internetowej.